Aug 22, 2007 บุนด้า 500

เรื่องมันมีอยู่ว่า...

เมื่อ 10-20 ปีมาแล้ว

เจฟกับสตีฟเป็นเพื่อนรักกัน และทั้งคู่ยังเป็นนักมานุษยวิทยาชื่อก้องอีกด้วย (ตกลงชื่ออะไรกันแน่?) งานที่ทั้งสองทำนั้นค่อนข้างท้าทาย เพราะต้องบุกป่าฝ่าดงไปยังดินแดนลึกลับมากมายเพื่อศึกษาชีวิตมนุษย์ชาติพันธุ์ต่างๆ และสมัยนั้นก็ยังมีหลายเผ่าที่เป็นเผ่าล้าหลัง บางเผ่ากินคน

แต่ 2 คนก็แคล้วคลาดมาตลอด จนกระทั่ง ...

"เฮ้ อึมปลั๊กสะดู๊ด ตึ๋งๆ" แปลเป็นไทยว่า "เฮ้ย! จับมันไว้" และนั่นเป็นเสียงสุดท้ายก่อนที่สติของเจฟและสตีฟจะดับวูบไป

เจฟลืมตาขึ้นพยายามมองหาสตีฟ แล้วก็พบว่าตัวเองถูกมัดอยู่กับเสาในลักษณะกางเขน ส่วนสตีฟนั้นไม่เห็นแม้แต่เงา แว่วเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นทันใด "เฮ้ อึมปลั๊กสะดู๊ด ตึ๋งๆๆๆ" แปลเป็นไทยว่า "พวกเจ้ากล้ามากที่เข้าไปเหยียบวิหารของเรา ถึงแม้เราจะเป็นเผ่าไม่กินคน แต่เราก็มีกฎของเรา พวกเจ้าจะต้องถูกลงโทษ" นั่นคือเสียงของหัวหน้าเผ่าลึกลับนั่นเอง เขาก้าวเข้ามาหาเจฟ พร้อมกองกำลังชายถึก ด้วยทีท่าประหนึ่งนักรบในหนัง 300

"สตีฟล่ะ?" เจฟตะโกน "พวกแกทำอะไรกับสตีฟ?"
"มันกำลังโดนลงโทษ ตามกฎของเรา" หัวหน้าเผ่ากล่าวเป็นภาษาอังกฤษสำเนียงออสเตรเลีย
"โทษนั้นมีให้เลือก 2 อย่าง คือตาย หรือบุนด้า!!!"
ทันใดนั้นก็มีเสียงร้องโหยหวนดังมาจากซอกเขา "โอ โน อย่างงี้ไม่เอา อย่างนี้ไม่ดี ช่วยด้วย โอ้้้ออออออออออออ"
เสียงสตีฟนั่นเอง
"มันเลือกบุนด้า เพราะยังอยากมีชีวิตต่อไป มันยังไม่มีลูกเมีย"
สิ้นคำ ก็มีชายบึกบึนลากร่างของสตีฟออกมากองตรงหน้าเจฟ พลั่ก!
"เจฟ...แกยังไม่มีลูกเมียก็จริง ตะ..ตะ..แต่ แกอย่าเลือกบุนด้านะ" "ฮือ ฮือ ข้าคงกลับไปมีเมียเป็นผู้หญิงไม่ได้อีกแล้ว"
"ฮือ ฮือ ผู้ชายนับสิบ ฮือ ฮือ" สตีฟพูดได้แค่นั้นก็สลบไป

หัวหน้าเผ่า: "ถึงเวลาของเจ้าแล้ว เจ้าคนขาว เจ้าจะเลือกอะไร?"
เจฟเข้าใจดีว่าเพื่อนโดนอะไรมา และเขาคิดว่าเขามีเกียรติของลูกผู้ชาย ยอมตายซะดีกว่า
"ข้า เจฟ โดม่อน ขอเลือกความตาย!!!!"

หัวหน้าเผ่า: "เจ้ามีความเด็ดเดี่ยวมาก สมแล้วที่เป็นชายชาติอาชา"

"เฮ้ย!!! เอามันไปทำให้ตาย ด้วยบุนด้า!!!!"

เจฟ: "....."