Aug 30, 2007
เว็บปัจจุบัน ตอนนี้จ้างเขาทำ ซึ่งไม่ได้ update มานานแล้ว
พอคิดจะเปลี่ยนแปลงอะไรหน่อย ผมก็เลยทำใหม่เองซะเลย ในฐานะที่ปกติก็รับงานเว็บมาทำอยู่แล้ว
design ออกมาประมาณนี้น่ะขรับ
เสร็จสรรพแล้วจะโชว์เต็มๆอีกที (อันใหม่นี่ดูจาก sitemap แล้วใหญ่เอาเรื่อง ขอเวลาซักแป๊บ)
ด้วยความตุ๊มๆต่อมๆ
การประกวด Software ระดับประเทศ TICTA ในสาขาบริษัทเปิดใหม่
Longkong Studio ของเราเข้ารอบ 4 ทีมสุดท้ายแล้ว!!!
ประมาณปลายเดือนหน้าจะได้ออกงาน ICT ที่ศูนย์สิริกิติ์ และจะมีการตัดสินกันในวันนั้นอีกที
หากชนะ เราก็จะได้ไปแข่งต่อในระดับเอเชีย ในงาน APICTA ต่อไป
จะรายงานข่าวให้ทราบเป็นนะยะนะยะ
สำหรับวันนี้ จบข่าว!
Aug 29, 2007
นั่งดูเล่น เพลินๆ
ซื้อ Norah Jones Live in New Orleans มา
เล่นที่ House of Blues
ฮือๆๆ ดีใจที่ซื้อมา
เพราะจังเลย เพราะจังเลย เย่ๆๆ
ซื้อ DVD คอนเสิร์ต The Corrs live in London มา
เซ็งโคตร
ร้องเพลงเสียงไม่ถึงอะ เพี้ยนเกือบครึ่งคีย์ ตั้งแต่เพลงแรกเลย
ฮือๆๆๆ
เซ็งว้อย
Aug 28, 2007
วันนี้ตอนกลางวัน ที่ร้านค่อนข้างเงียบๆ เลยแอบแวบไปข้างนอกซะเลย ..อิอิ..ตอนแรกว่าจะไปซื้อต้นไม้ซะหน่อย แต่ไปๆมาๆเลยไปเจอร้านกาแฟร้านนึง อยู่ในซอยใกล้ๆ ชื่อร้านบ้านก้ามปู เดินเข้าไปนี่จะร่มรื่นมาก อย่างกับป่าดิบชื้นเลย(คือว่าฝนเพิ่งหยุดด้วยแหละ) แต่ ชอบมากๆๆๆๆ ข้างในจะมีน้ำตกอันนึง แล้วจัดสวนหลายๆอันไว้รอบๆ โต๊ะ เก้าอี้ ทางเดิน น่ารักไปหมด ก็ไปนั่งดื่มชาอังกฤษ (ผู้ดีมะ..) กับเค้กกล้วยและครีม ชิ้นนึง รู้สึกดีจัง แค่นั่งมองต้นไม้ข้างๆ อืมม.. (หะหะ ขอแอบเว่อร์หน่อย) น่าเสียดายที่มาคนเดียว เสร็จแล้วเดินสำรวจก็จะมีมุมขายของแต่งบ้าน แต่งสวน มุมที่ขายหนังสือจัดสวน หนังสือต้นไม้ ที่มีหนังสือค่อนข้างเยอะทีเดียว นี่ถ้าไม่ต้องรีบกลับร้านอยากจะอยู่ทั้งวันเลย ต้นไม้ที่นี่ก็มีแบบพันธุ์แปลกๆให้ดูเยอะแยะเลยอ่ะ มีชั้นบนให้เดินดูวิวอีกด้วย
ชอบ ชอบ ชอบ
คือว่า มาอีกอย่างแน่นอน ยิ่งใกล้ร้านด้วย เสร็จเรา
ป.ล. ร้านอยู่ตรงถ.เลียบทางด่วน ซ.โยธินพัฒนา (แอบโฆษณาให้ด้วย)
ไปเจออันนี้ใน http://volunteerspirit.org/readthis.asp?pid=308
ดำน้ำ ปลูกปะการัง : ทางกลุ่มบ้านดินไทย ได้จัด “โครงการอาสาช่วยปลูกปะการังเพื่อฟื้นฟูแหล่งเพาะพันธุ์สัตว์น้ำตามแนวทางพ่อหลวง” ขึ้น เพื่อรณรงค์ช่วยอนุรักษ์ปะการังชายฝั่ง
จากสถิติ ในช่วงเวลา 5 ปี ที่ผ่านมาพบว่าแนวปะการังชายฝั่งได้เสื่อมสภาพล้มตายลงเป็นจำนวนมาก โดยมีสาเหตุหลักๆคือ การทำประมงน้ำตื้น เช่น การลากอวนและระเบิดปลาในแนวปะการังนอกจากนี้ยังมีผลมาจาก ปรากฏการณ์ธรรมชาติ เช่น เอลนีโน, ปรากฏการณ์ฟอกขาว เป็นต้น
ดังนั้น กิจกรรมอาสาช่วยปลูกปะการังเพื่อฟื้นฟูแหล่งเพาะพันธุ์สัตว์น้ำตามแนวทางพ่อหลวง จึงเกิดขึ้น โดยทางกลุ่มบ้านดินไทยมีความยินดีที่จะชวนเพื่อนๆอาสาไปช่วยกันดำน้ำ ปลูกปาะการัง น้ำตื้นที่ ค่ายวิทยาศาสตร์ทางทะเล อ.สัตหีบ จ.ชลบุรี ในวันที่ 13-14 ตุลาคม 2550 นี้
คุณสมบัติผู้สมัคร
1.มีใจอยากอนุรักษ์ธรรมชาติ
2.กินง่ายอยู่ง่าย รักการผจญภัย
3.ผู้ที่ว่ายน้ำไม่เป็นก็สามารถเข้าร่วมได้ เพราะมีชูชีพทุกท่าน
4.สามารถเข้าร่วมกิจกรรมได้ทุกกิจกรรมที่ทางทีมงานจัด
5.ไม่จำกัดอายุ
ไปกันไหม
ปากดี ขี้เหงา เอาแต่ใจ ....(แล้วใครมันจะไปทน)
มีหนึ่งคำที่พูดไม่ออก พูดไม่เป็น
ก็แค่ที่บอกว่ารักแต่ปากมันไม่ไป
มันก็เลยชอบทำเป็นงอน
ทำให้เธอสนใจไปก่อนเข้าใจ
ก็เธอน่ะสำคัญ อยากเห็นว่าเธอเป็นห่วง
เพราะฉันก็เป็นแบบนั้น
ปากดี ขี้เหงา เอาแต่ใจ ทำอะไรไม่ดีซักอย่าง
จดเอาไว้ข้างๆ หน้าต่าง ที่หลังอย่าทำแบบนี้
ปากดี ขี้เหงา เอาแต่ไจ เธอคงเซ็งหัวใจเลยสิ
แก้เท่าไหร่ไม่หายซักที ถึงเป็นอย่างนี้ ฉันก็มีแค่เธอ
พูดอะไรไม่ใจเย็นๆ พูดดีๆ ไม่ค่อยจะเป็น หรอกนะ
แต่เธอห้ามหนักใจ ไม่ต้องทำเหมือนเธอจะโกรธ
เรื่องอะไรก็ไม่ขอโทษหรอกนะเป็นแฟนกันต้องทน
ป.ล. ไม่รู้ว่าทำไมทุกวันนี้ถึงใจร้อนจัง ..บางทีก็ไม่ได้ว่างงานนะ แต่เหงาเมื่อไหร่เป็นวีนใส่อ่ะ หาเรื่องตลอด พูดไรขัดหูนิดนึง ก็ทนไม่ได้อ่ะ ต้องวีนกลับไปไม่ยั้ง พูดจาแบบหาเรื่องได้ตลอด พูดดีๆ ไม่ค่อยจะเป็น พอหายแล้วก็เสียใจจริงๆ นะ
Aug 25, 2007
อินเตอร์เน็ตกลับมาแล้ว
หลังจากเป็นบ้าอะไรไม่รู้ ทำเอาทั้งผมเจ้าของเน็ตปวดกบาลอยู่หลายวัน
เอาหละ เมื่อมันกลับมาแล้วก็ช่างสาเหตุมันเถอะ
ผมมักจะพูดเรื่อง relatively slow เวลาต้องต่อเน็ต 56k ในสมัยนี้ที่ ADSL เกือบจะเป็นของทั่วไปของคนใช้เน็ต
จริงๆแล้วมัน relative กันหลายชั้นอยู่
ในขณะที่ผมบอกว่า เฮ้ย เน็ตช้า ยังมีอีกหลายบ้านไม่มีคอมพิวเตอร์ นั่นก็ relative อีกเนอะ
โลกแบ่งเป็น set เ็ต็มไปหมด intersect/union กันวุ่นวาย พอเราสนใจอะไร เราก็ตัด set ที่เหลือทิ้งไป เพื่อให้มองง่ายเข้า
เมื่อก่อนพอเริ่มมี TV สี ก็จะรู้สึกว่าเออ เมื่อก่อนกูดูขาวดำแฮะ แต่ในขณะนั้น ก็มีอีกหลายๆๆๆบ้านไม่มี TV เราก็แค่ไม่สนใจเขาเท่านั้นแหละ
พอตอนนี้เปรียบเทียบความเร็วเน็ต เราก็ตัดคนไม่มีเน็ตทิ้งไป
หลายคนบอก เฮ้ยไม่ได้ คุณต้องมององค์รวม โลกมีอีกมาก ผมบอก what the hell ช่างแม่งปะไร คุณมีปัญญามองผมก็สาธุ แต่ผมไม่มีปัญญาคร้าบ
โตมาแบบนี้นี่หว่า เรียนมาแบบนี้ devide and conquer จนชินชาแล้ว จนถ้าวันไหนไม่ได้ตัดแบ่ง แยกกลุ่มนู่นนี่แล้วรู้สึกชีวิตไม่เป็นสุข
ไม่รู้ว่าคนโดดเดี่ยวขึ้นเพราะอะไรแบบนี้หรือปล่าว แต่ก็ขี้เกียจจะหาคำตอบแล้วแหละ ขอเลี้ยงปากท้องก่อน
เป็นแค่คนที่ยอมรับความจริง และพร้อมจะก้าวต่อไปครับ
Aug 22, 2007
เรื่องมันมีอยู่ว่า...
เมื่อ 10-20 ปีมาแล้ว
เจฟกับสตีฟเป็นเพื่อนรักกัน และทั้งคู่ยังเป็นนักมานุษยวิทยาชื่อก้องอีกด้วย (ตกลงชื่ออะไรกันแน่?) งานที่ทั้งสองทำนั้นค่อนข้างท้าทาย เพราะต้องบุกป่าฝ่าดงไปยังดินแดนลึกลับมากมายเพื่อศึกษาชีวิตมนุษย์ชาติพันธุ์ต่างๆ และสมัยนั้นก็ยังมีหลายเผ่าที่เป็นเผ่าล้าหลัง บางเผ่ากินคน
แต่ 2 คนก็แคล้วคลาดมาตลอด จนกระทั่ง ...
"เฮ้ อึมปลั๊กสะดู๊ด ตึ๋งๆ" แปลเป็นไทยว่า "เฮ้ย! จับมันไว้" และนั่นเป็นเสียงสุดท้ายก่อนที่สติของเจฟและสตีฟจะดับวูบไป
เจฟลืมตาขึ้นพยายามมองหาสตีฟ แล้วก็พบว่าตัวเองถูกมัดอยู่กับเสาในลักษณะกางเขน ส่วนสตีฟนั้นไม่เห็นแม้แต่เงา แว่วเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นทันใด "เฮ้ อึมปลั๊กสะดู๊ด ตึ๋งๆๆๆ" แปลเป็นไทยว่า "พวกเจ้ากล้ามากที่เข้าไปเหยียบวิหารของเรา ถึงแม้เราจะเป็นเผ่าไม่กินคน แต่เราก็มีกฎของเรา พวกเจ้าจะต้องถูกลงโทษ" นั่นคือเสียงของหัวหน้าเผ่าลึกลับนั่นเอง เขาก้าวเข้ามาหาเจฟ พร้อมกองกำลังชายถึก ด้วยทีท่าประหนึ่งนักรบในหนัง 300
"สตีฟล่ะ?" เจฟตะโกน "พวกแกทำอะไรกับสตีฟ?"
"มันกำลังโดนลงโทษ ตามกฎของเรา" หัวหน้าเผ่ากล่าวเป็นภาษาอังกฤษสำเนียงออสเตรเลีย
"โทษนั้นมีให้เลือก 2 อย่าง คือตาย หรือบุนด้า!!!"
ทันใดนั้นก็มีเสียงร้องโหยหวนดังมาจากซอกเขา "โอ โน อย่างงี้ไม่เอา อย่างนี้ไม่ดี ช่วยด้วย โอ้้้ออออออออออออ"
เสียงสตีฟนั่นเอง
"มันเลือกบุนด้า เพราะยังอยากมีชีวิตต่อไป มันยังไม่มีลูกเมีย"
สิ้นคำ ก็มีชายบึกบึนลากร่างของสตีฟออกมากองตรงหน้าเจฟ พลั่ก!
"เจฟ...แกยังไม่มีลูกเมียก็จริง ตะ..ตะ..แต่ แกอย่าเลือกบุนด้านะ" "ฮือ ฮือ ข้าคงกลับไปมีเมียเป็นผู้หญิงไม่ได้อีกแล้ว"
"ฮือ ฮือ ผู้ชายนับสิบ ฮือ ฮือ" สตีฟพูดได้แค่นั้นก็สลบไป
หัวหน้าเผ่า: "ถึงเวลาของเจ้าแล้ว เจ้าคนขาว เจ้าจะเลือกอะไร?"
เจฟเข้าใจดีว่าเพื่อนโดนอะไรมา และเขาคิดว่าเขามีเกียรติของลูกผู้ชาย ยอมตายซะดีกว่า
"ข้า เจฟ โดม่อน ขอเลือกความตาย!!!!"
หัวหน้าเผ่า: "เจ้ามีความเด็ดเดี่ยวมาก สมแล้วที่เป็นชายชาติอาชา"
"เฮ้ย!!! เอามันไปทำให้ตาย ด้วยบุนด้า!!!!"
เจฟ: "....."
จุดพักรถมอเตอร์เวย์ต้องระวัง แม้กระทั่งผู้ชาย เคยเจอแบบนี้ไหมครับ
จุดพักรถมอเตอร์เวย์ ตอนตีสอง ผมกำลังขับรถกลับบ้านคนเดียว ปวดขี้สุดๆ
เลยแวะเข้าห้องน้ำ ปิดประตูปัง !!!! สักพักมีคนเดินมาเข้าห้องน้ำ
ห้องข้างๆผม แล้วมีเสียงลอดออกมา
ชายนิรนาม : “สวัสดี เป็นไงบ้าง สบายดีไหม”
ผม : นึกในใจ อืม อะไรของมันว่ะ แต่ทำใจดีสู้เสือ เอาไงเอากันว่ะ เลยตอบกลับไป “ เอ่อ สวัสดีครับ สบายดีครับ”
ชายนิรนามถามต่อ : “ แล้วทำอะไรอยู่ล่ะ”
ผม : นึกในใจ มึงจะให้กูทำ อะไร ฟะ นั่งอยู่ในส้วม “ เอ่อ คือ ขี้อยู่อะครับ”
ชายนิรนามถามอีก : “นอนดึกนะเนี่ย ป่านนี้ ยังไม่หลับไม่นอน จะไปไหนเนี่ย”
ผม : อืม แปลกดีวุ้ย มีคนชวนคุย คงกำลังหาเพื่อนคุย “ เออ กลับบ้านที่จันทน์ ครับ ต้องไปงานแต่งตอนเช้า”
สำหรับประโยคสุดท้ายของชายนิรนาม ที่ทำให้ผมขนลุก
.....
ชายนิรนาม : “ เฮ้ยๆ กูวางหูแค่นี้ก่อนนะ ห้องข้างๆเป็นเอี้ยอะไรไม่รู้ พูดตอบมาตลอดเลย” ผม : ????????????????????????
Aug 21, 2007
หายไปหลายวัน เพราะ
ที่ office งานยุ่ง
ที่บ้าน net เจ๊ง และยังเจ๊งต่อไป
เห้อๆๆ
แต่มีกล้องถ่ายรูปแล้ว เดี๋ยวจะเอามารูปมาลงนะ
Aug 16, 2007
เพิ่งมาจากชิบูปู่ ....ชิบูย่า!!!
เป็นร้านขายอาหารเส้นของญี่ปุ่น เช่น ราเมน หรือที่บ้านเรียกราเม็ง อุด้ง อะไรอีกนะ อ๋อ พาต้า ....พาสต้า!!! .... พาสต้าก็ไม่มีเฟร้ย!!!!
โซบะ โซเมน หรือที่บ้านเรียกโซเม็ง
ร้านนี้ตั้งอยู่ที่เอสพละนาด (มันเขียนงี้จริงๆนะ) รสชาติเหมือนที่อ่านในการ์ตูนเลย
กินเสร็จแล้วก็เลยอิ่ม แล้วก็เดินออกจากร้านมาหาอะไรกินต่อ เวร พอดีช่วงนี้มีของชิมเยอะ เลยไล่ตระเวนกินของชิมจนอิ่มอีกรอบ (ล้อเล่นน่ะ กินนิดหน่อย)
เน็ทนี่ก็ใช้ฟรี ของห้องสมุดมารวย อ๊ะ เขามาไล่แล้ว "อีก 10 นาทีค่ะ" ไปดีกว่าวุ้ย ไปเถอะเรา ไปหาของชิมต่อ
go go go!!!
Aug 14, 2007
...
เป็นคำถามอยู่ว่า ทำไมลูกค้าไม่ค่อยเข้า
นั่งคิดสาเหตุกันอยู่นาน มีการประชุมอะไรกันวุ่นวาย
ตอนนี้เข้าใจแล้ว ...
ยอดขายคงกลับมาดีดังเดิมนะ สาธุ!
Aug 12, 2007
หนังเชายันฝัดเรื่องนั้นน่ะ อืมๆ Bullet Proof ป่าววะ? ไม่แน่ใจ
Bullet Proof มั้ง (Monk)
จอยทำงานที่เลียบทางด่วนอะไรนะ? รามอินทรา...
ณรงค์ป่าววะ ไม่แน่ใจ
รามอินทรา อาจณรงค์
ให้เบอร์ไปแล้วไม่โทรมางี้เราก็ McDonald ฟรีดิ
???อะไรวะ???
แจกเบอเก้อ (เบอเกอร์)
อันถัดไปมาจากน้องบี 84
เห้ย 2 หารด้วย 4 ได้เท่าไหร่
...ตอบทันควัน 0.5 ไง
โอว นายเป็นคน กล้าหาญ (กล้าหาร) นะเนี่ย
ถ้าอยากให้เป็นคนไม่กล้าหารก็ถามให้มันยากๆ เช่น 1.345 หารด้วย 0.99876
ไปหละขรับ
Aug 11, 2007
เคยกินไหม
กาแฟปรุงสำเร็จยี่ห้อเบอร์ดี้
ตอนแรกที่ชงก็ว่ากลิ่นมันคุ้นๆ
กินไปซัก 2-3 แก้ว
อ้อ กลิ่นเหมือนหมาสะอาด
คุยกับพี่ทัศน์ ซึ่งที่บ้านเลี้ยงหมาเยอะ ลองให้แกดม (ดมกาแฟนะ ไม่ใช่หมา) แกเห็นด้วย
ครับ
เบอร์ดี้กาแฟปรุงสำเร็จ
หอมกรุ่นเหมือนหมาที่คุณเลี้ยง
เมื่อคืนวานทำไอ้นี่กิน
ข้าวสวย 1 จานครึ่ง
ปีกบนไก่ 3 ปีก
ไข่ 1 ฟอง
มะเขือเทศ 1 ลูก
กระเทียม 4-5 เม็ด
ซอสถั่วเหลือง (ภูเขาทอง)
ซีอิ๊วกู (ซีอิ๊วดำ!!!)
ตั้งกะทะใส่น้ำมันร้อน กระเทียมลงจนเหลือง ใส่ไก่ลงไป เติมซีอิ๊วเล็กน้อย ปรุงรสด้วยซอสถั่วเหลือง ปิดฝากะทะไว้
ไปต้มมาม่าแผน 2 คอยอีกเช่นเคย
5 นาทีผ่านไป ไก่จะกึ่งสุกกึ่งไหม้ (อย่าให้ไหม้จนดำนะ มันไม่อร่อย) จริงๆแล้วซีอิ๊วเนี่ยถ้ามีเวลาจะหมักกับไก่ไว้ซักครึ่งชั่วโมงก็ได้ แต่พอดีเมื่อวานหิว
เอาข้าวลงไปผัด ให้สีข้าวติดทั่วกัน ไม่ใช่ขาวกระดำกระด่าง เดี๋ยวจะกินไม่ลง เปิดทางข้าวให้เห็นก้นกะทะ ตอกไข่ด้วยมือเดียว(สำคัญมาก) แล้วใส่ลงไปตรงนั้นเลย กะทะร้อนๆไข่จะสุกเร็ว รีบๆผัดให้กระจายทั่วข้าว ไม่งั้นจะกลายเป็นข้าวไข่คนเอา ผัดจนแห้งไม่แฉะ (หรือใครชอบแฉะๆก็ตามใจ) ใส่มะเขือเทศ (หั่นก่อนนะเฟ้ย อย่าทะลึ่งใส่ทั้งลูก หั่นหนาประมาณ 3 mm.) ผัดต่ออีกนิด ก็ยกลง เสิร์ฟร้อนๆพร้อมมาม่า
ปกติเวลาทำข้าวผัดหมูจะผัดไข่พร้อมกับหมูนะ แต่อันนี้คงฮาถ้าเอาไข่ไปผัดกับปีกไก่ มันจะแหวะมาก -- อย่าทำ
ไปหละ enjoy cooking!!!
Radiohead
I just love this song, so much.
.......................................
Her Green plastic watering can
For her fake Chinese rubber plant
In the fake plastic earth.
That she bought from a rubber man
In a town full of rubber plans.
to get rid of itself.
It Wears Her Out, it wears her out
It wears her out, it wears her out.
She lives with a broken man
A cracked polystyrene man
Who just crumbles and burns.
He used to do surgery
For girls in the eighties
But gravity always wins.
And It Wears Him Out, it wears him out
It wears him out, it wears him out.
She looks like the real thing
She tastes like the real thing
My Fake Plastic Love.
But I can't help the feeling
I could blow through the ceiling
If I just turn and run
And It Wears Me Out, it wears me out
It wears me out, it wears me out.
And if I could BE who you wanted
If I could BE who you wanted,
All the time, all the time, ohhh... ohh...
....
อะแถม MP3 ... โหลดโลด Fake Plastic Trees MP3
โหลดแล้วซื้อ CD ด้วยนะเฟร้ย
....
Aug 10, 2007
ไปขี่จักรยานมาอีกแล้ว
เมื่อคืนวาน หลังกินเห็ดเข็มทอง
คราวนี้ไปอีกทาง ออกจากบ้านวิ่งติวานนท์เช่นเคย แต่หันหัวเข้าเมือง ไปถึงงามวงศ์วาน เลี้ยวเข้าชินเขต ออก North Park แล้วก็วิ่ง Local Road เข้าสรงประภา กลับบ้าน
ออกตีหนึ่ง ถึงบ้านตีสี่ (บ้าป่าววะ) คืออยากปั่นไปเคลียร์หัวน่ะ จะได้ไม่ต้องคิดเรื่องอะไรที่มันไม่อยากคิด อยากจะลืมมันไปเสียที แต่คงอีกนานเหมือนกัน พออยู่คนเดียวดึกๆแล้วภาพเก่าๆก็จะกลับมาหลอกหลอนทุกที เฮ้อ
คราวนี้ภาพผู้คนเปลี่ยนไป ทั้งๆที่เข้าเมือง แ่ต่กลับรู้สึกเหงาและเงียบ ต่างจากคราวที่แล้ว เช่นเคย 7-11 และ Lotus Express แข่งกันเปิดไฟสว่างจ้าอยู่ทั่วไป ไม่ต้องกลัวจะไม่มีอะไรกิน (แต่ร้านบะหมี่ ส้มตำ กลับไม่ค่อยมี) สิ่งที่ได้จากการปั่นครั้งนี้คือ แท็กซี่ว่างเยอะมาก วิ่งหาคนกันเยอะแยะไปหมด ไม่ยักกะมีคนขึ้น กับอีกอย่างคือ ยามตามสถานที่ต่างๆนั้นหลับทุกคน
คืนนี้เหงาๆอีกแล้ว คงไปปั่นอีกตามเคย...
สูตรเด็ด
หมูสับ 1 ขีด
เห็ดเข็มทอง 1 แพ็ค (ประมาณขีดนึงแหละ)
กระเทียม 4-5 เม็ด
ซอสถั่วเหลือง (ภูเขาทอง)
ซอสหอยนางรม
ตั้งไฟกะทะร้อนใส่น้ำมัน ทุบกระเทียมลงผัดเบาๆไม่ต้องเหลืองมากเดี๋ยวกลายเป็นกระเทียมเจียว
ใส่หมูสับลงไป ใช้ตะหลิวกดๆ ให้แผ่ๆ จะหนาจะบางตามแต่ใจ เติมซอสกับซอสหอย เอาพอประมาณ ไม่ต้องเยอะ คนๆแล้วปล่อยไว้ซัก 2-3 นาที (ไปต้มมาม่าก็ได้ เผื่อผลลัพธ์ออกมาไม่ดีจะได้มีอะไรกิน)
กลับมาดู อืม หมูสุก ใส่เห็ดเข็มทองโปะลงไปงั้นเลย (เห็ดเข็มทองเป็นอะไรที่สุกง่ายสุดๆอยู่แล้ว) รอซักอึดใจ (ไม่ต้องกลั้นหายใจนะ เดี๋ยวตาย) ตักลงจานโลด เสิร์ฟร้อนๆพร้อมมาม่าที่ต้มไว้
เมื่อวันพุธไปดูหนังเรื่องนี้มา
จะเอา Trailer จาก YouTube มาใส่ให้ดูก็ใส่ไม่ได้อีก ไม่รู้เป็นไร
เดี๋ยวมาเล่าให้ฟังนะ
Aug 9, 2007
ฉัน: นี่ๆเธอ ฉันอยากทำอะไรกลางๆกับเธอจังเลย
เธอ: อะไรเหรอกลางๆ งง อืม เหมือนทางสายกลางอ๊ะป่าว จะชวนไปปฏิบัติธรรมเหรอ
ฉัน: ทำอะไรกลางๆก็คือ ทำมิดีมิร้าย ไง
เธอ: ผั่วะ
ฉัน: โอ๊ย ...
Aug 7, 2007
เมื่อคืน ด้วยความเหงาๆ ผมขี่จักรยานคันโปรด (อย่างกับมีหลายคัน) ออกจากบ้านไปเรื่อยเปื่อย จากศรีสมาน ไปติวานนท์ ออกรังสิต-ปทุมธานี ไปถึงสถานีรถไฟรังสิตแล้วเข้า local road จนถึงวัดดอนเมืองแล้วก็เลี้ยวเข้าสรงประภา กลับบ้าน
ใช้เวลาไป 3 ชั่วโมง ออกจากบ้าน 4 ทุ่ม กลับถึงบ้านตีหนึ่ง ได้ผ่อนคลายอารมณ์บ้าง
ระหว่างทางเนื่องจากเป็นชานเมือง อากาศก็จะเย็นสบาย สดชื่นตลอดทาง ติดตรงที่ทางบางตอนไม่มีไฟทำให้มืดและดูน่ากลัวอยู่บ้าง
ผมได้เห็นชีวิตกลางคืนมากมายสองข้างทาง และพอได้ขี่ไปดูพื้นที่จริงแบบนี้ทำให้เห็นว่ามีชุมชนอยู่ในระยะห่างไม่เกิน 1 กิโลเมตรตลอดทาง ศูนย์รวมชุมชนก็จะเป็นร้านสะดวกซื้อโดยเฉพาะเซเว่น และหน้าเซเว่นก็จะมีร้านก๋วยเตี๋ยว หรือไม่ก็ส้มตำที่คนเต็มทุกโต๊ะ บางจุดมีแม้แต่ตลาดนัด (ตอนผมผ่านก็ 5 ทุ่มกว่าแล้ว ตลาดยังไม่วาย)
ผมมีความรู้สึกอะไรบางอย่างเกิดขึ้นมา ชานเมืองไม่ใช่สถานที่ท่องเที่ยวดึ๊งดึ่งแดนซ์กระจาย คนส่วนใหญ่ที่ีไม่หลับไม่นอนกันนั้น คือคนงานกะดึก ไม่ก็เพิ่งเลิกจากการทำโอทีจากนิคมอุตสาหกรรมแถวนั้น ความรู้สึกบางอย่างนั้นคือความคุ้นเคยนั่นเอง
คนเหล่านั้นมาจากต่างจังหวัด ครอบครัวไม่มีกะตัง เข้ามาทำงานเพื่อหาเงินหวังเลื่อนชั้นจากชั้นล่างเป็นชั้นกลาง และแอบหวังลึกๆว่าซักวันจะเป็นชั้นสูง อย่างเลวก็รุ่นลูกหลานละวะ หนึ่งในคนเหล่านั้นก็คือผม นั่นเอง
ชั้นล่าง ชั้นกลาง ชั้นบน ล้วนเป็นคำนิยามของคนเมืองเอาไว้ตีค่าแบ่งกลุ่มกัน ตามฐานะทางการเงิน ไม่ก็ความสามารถทางการจ่ายภาษี คนบ้านนอกบ้านนาอยู่บ้านนอกบ้านนาก็เป็นไอ้ดำบ้านหนองกระทุ่ม ไอ้แดงลูกตาเหมือน ไม่เคยเป็นชนชั้นสูงกลางต่ำอะไร แต่อยู่ๆก็เดินทางเข้าเมืองมาให้เขาวัดว่าเป็นระดับต่ำ
ขี่มาเรื่อยๆเหลือบไปเห็นสนามกอล์ฟ และก่อนหน้าสนามกอล์ฟประมาณ 200 เมตร มีเพิงพักที่เป็นที่จอดแท็กซี่ เห็นแท็กซี่จอดอยู่ 3-4 คัน และเหล่าแท็กซี่กำลังซ้อมพัทกันอยู่ ผมคิดถึงพ่อขึ้นมา พ่อผมเป็นคนขับรถส่งเจ้านายตามโรงงาน ญี่ปุ่นบ้าง ฝรั่งบ้าง ฐานะการเงินและสังคมก็คงพอๆกับแท็กซี่ และพ่อก็อยากตีกอล์ฟมาก มีถุงไม้กอล์ฟอยู่หลายชุด (ที่บ้านผมก็ได้มาชุดนึง) ซึ่งถ้าพูดกันจริงๆแล้ว ฐานะอย่างพวกผมตอนนี้ คงไปออกรอบแบบคนรวยๆเขาไม่ได้ ทำได้ก็แค่ไปเช่า range มาไดรฟ์ กับลูกถาดสองถาดเท่านั้นเอง
มันเป็นเกมของเขานะพ่อ ไม่ใช่เตะบอลในทุ่งนาแบบบ้านเรา เรามาเล่นในเกมของเขาก็เป็นได้แค่นี้ ต่อให้ไต่ฐานะขึ้นไปถึงไหนๆ ก็ไม่วายโดนเขาดูถูกอยู่ดี
พวกเราเข้ากรุงเทพมาให้คนดูถูกฐานะ ทั้งๆที่อยู่บ้านเรามีชีวิตอย่างสบาย เข้ามาไต่ฐานะเลื่อนชั้นตามเกมของคนเมืองเขา ลองคนเมืองเข้าบ้านนอกบ้าง ถ้าไม่ใช้เงินซื้อเอาตามเกมเขา ก็คงหากินลำบาก จะจับปลา หาผัก หาเห็ดเหมือนเราก็คงไม่ได้นะพ่อนะ
ผมก็คงสู้ต่อไปในเกมนี้สักพัก เพราะผมไม่ได้อยู่คนเดียวอีกแล้ว มีคนใกล้ชิดที่อยู่คนละเกมกัน จะลากเขามาเกมผมก็คงไม่เหมาะนัก
คำโบราณว่าก็มีส่วนจริงนะ เรื่องคู่สมฐานะ และอะไรต่างๆ ที่ถ้ามองตามแบบนิยายรักก็คงจะบอกว่า เฮ้ย มันอยู่ที่ใจ แต่ความจริงไม่ใช่นิยาย ใครเล่นข้ามเกมก็ต้องเจ็บกันบ้างไม่มากก็น้อย
เอ้า! เล่นกันต่อไปเว้ยเฮ้ย
Aug 6, 2007
สวัสดีปีใหม่จ้า!!!!
ปีนี้ก็ขอให้สู้ๆ ชีวิตมันง่ายกว่าที่คิดนะ ทำใจสบายๆ ก้าวไปอย่าไหวหวั่น
ฮึบๆ
Aug 5, 2007
หากเนื้อคู่ คือคนที่เกิดมาเพื่อกันและกัน...
คือคนที่พรหมลิขิตเขียนให้มาเจอกัน
ฉันไม่ใช่เนื้อคู่ของเธอ
เนื้อคู่ของเธอ ต้องทำให้เธอมีความสุขได้โดยธรรมชาติของเขาเอง
ทำให้เธอยิ้มได้โดยไม่ต้องเล่นมุข
ให้สิ่งที่เธอพอใจโดยไม่ต้องร้องขอ
ฉันเ็ป็นเพียงคนที่เดินผ่าน และตกหลุมรักเธอ
ฉันพยายามทุกอย่างที่จะทำให้เธอมีความสุข
ฉันเดาว่าเธอน่าจะพอใจสิ่งใด และหาสิ่งนั้นมาให้เธอ ฉันเดาผิดบ้าง ฉันเสียใจ ฉันเดาถูก ฉันดีใจ
บางอย่างฉันคิดไม่ถึง เธอต้องร้องขอ ฉันเสียใจ
ฉันพยายามที่จะลบเนื้อคู่ออกจากใจของเธอ และทำทุกวิถีทางให้ฉันแทนที่เขา
ฉันขอโทษ ฉันเห็นแก่ตัว
ฉันจะทำต่อไป จนกว่าเธอจะเจอเนื้อคู่ตัวจริง วันนั้นฉันจะเลี้ยงฉลองให้เธอ และขอให้เธอไปจากฉันโดยไม่รั้งไว้
ฉันหวังให้เธอมีความสุข แต่ในใจอันเห็นแก่ตัวของฉันหวังให้เธอหาเขาไม่เจอ
เผื่อเวลาจะทำให้ฉันหลอกเธอได้สำเร็จว่าฉันคือตัวจริง
Aug 3, 2007
....
ฉันล่ิองลอยอยู่ในฝันอันเวิ้งว้าง ว่างปล่า สิ่งรอบกายเป็นสีเทาดำ จะว่าไป มันมีสิ่งรอบกายหรือปล่าว
ไม่มี
หลับตาหรือลืมตาล้วนให้สีดำไม่แตกต่าง ฉันตัดสินใจลืมตาอยู่ เพื่อให้ใจฉันได้รับรู้ถึงความมืดมิดไร้จุดหมายนั้น
แขนขายังทำงานดีอยู่ ความพยายามก้าวเดินกลับกลายเป็นแหวกว่าย ไร้พื้นดิน ฉันรู้สึกเหมือนอยู่ในของเหลวข้นๆ ขยับตัวได้ลำบาก
ฉันไม่เข้าใจ ทางไหนหน้า ทางไหนหลัง ทางไหนล่าง ทางไหนบน แต่ฉันจะหยุดนิ่งไม่ได้ ฉันแหวกว่ายต่อไปจนเหนื่อยล้า สายตายังไม่ชินกับความมืดดำนั้น
ไม่มีเสียงใดๆให้ได้ยิน ฉันเริ่มรู้สึกอึดอัด
...
Modern Dog
ผ่านเลย เวลา
ผ่านมา ผ่านไป
สิ่งที่แน่นอน คือการจากไกล
* หมดเวลารัก หมดเวลาเสียใจ
ถึงเวลาต้องไปเสียที หมดเวลาเหงา
หมดเวลาสุข หยุดความทุกข์ไว้เพียงเท่านี้
(หมดเวลารัก หมดเวลาเสียใจ
ต้องไปเสียที..หนา แม้จะไม่มี
วันนี้ที่คืนกลับมา)
ขอบคุณ น้ำใจ
และความห่วงใย เส้นทางของคน
ดิ้นรนกันต่อไป
.........................................
Aug 1, 2007
...
แนะนำให้อ่านเป็นอย่างยิ่งขรับ
Download -->หนังสือคู่มือคนไทย "ประชาธิปไตยใช้ได้จริงๆ" (16.4 MB)
เอามาจาก
ศูนย์ศึกษาวิจัยการเมืองไทย โดยประชาชน เพื่อประชาชน
