I message



ช่วงนี้จะต้องสอนเด็กบ่อยๆ

เลยมานั่งอ่านเรื่องเกี่ยวกับการสื่อสารกับเด็กเล็ก

มีเรื่องของการพูดจาด้วยภาษา I

หมายถึง

การพูดจาจากความรู้สึก

ประกอบด้วย 3 ส่วนคือ

ส่วนที่ 1. จากข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้น

ส่วนที่ 2. ความรู้สึกของผู้พูด

คือ ดีใจ เสียใจ กังวล ...

ส่วนที่ 3. สิ่งที่เราต้องการเห็น


โดยระลึกเสมอว่าจิตใจของทุกคน โดยเฉพาะเด็กๆ

มีความเปราะบาง ต้องระมัดระวัง


การใช้คำพูดที่ขาดสติกลั่นกรอง

การพูดโจมตีผู้อื่น หรือภาษา you

จะทำร้ายจิตใจของคนที่เรารักโดยไม่จำเป็น

มาหัดพูดภาษาไอกัน


เรื่องขี้หมา

( เรื่องโดย คุณต่อ ธนญชัย ศรศรีวิชัย phoenomena)


ผมเป็นคนทำงานโฆษณา ผมรักงาน ผมชอบทำงานหลายคนพูดว่าผมเป็นคนเก่งแต่เมื่อหลายปีที่แล้ว ผมรู้สึกว่าผมเป็นอะไรผมรู้สึกว่าผมเป็นแค่…ขี้หมาก้อนเล็กๆก้อนหนึ่ง ที่อยู่บนพื้นคอนกรีต



ตอนผมอายุ25 ผมเริ่มทำงานโฆษณายิ่งทำ ยิ่งรู้ ยิ่งเห็น ยิ่งศึกษาผมก็พบว่าแท้ที่จริงแล้วโฆษณาก็คือ เครื่องมือตัวหนึ่งที่จะสร้างผลกำไรให้กับบริษัทของลูกค้าทำเงินให้เยอะๆสร้างความมั่งคั่งให้ลูกค้าเยอะๆเพราะลูกค้าคือพระเจ้า


หลายคนพูดว่า โฆษณาที่ดีคือโฆษณาที่ต้องขายของและถ้าทุกคนคิดแบบนั้นงานโฆษณามันก็มีค่าแค่…ขี้หมาก้อนเล็กๆแห้งๆก้อนหนึ่ง ที่อยู่บนพื้นคอนกรีต
ครับ ในตอนนั้น ผมรู้สึกว่าผมเป็นคนที่ไม่มีค่าอะไรเลย



เพราะสิ่งที่ผมทำก็คือทำหนังเท่ๆ อาร์ตๆ ตัวแสดงดูดีมีชาติตระกูลทำให้แบรนด์หรือสินค้านั้น สวยทันสมัย มีรสนิยม ไฮโซทำให้ผู้บริโภคดูแล้วอยากได้ อยากมี อยากเท่ อยากเป็นแบบในโฆษณายิ่งทำเท่าไหร่ ผมยิ่งก็รู้สึกว่าผมเป็นก้อนขี้หมาก้อนหนึ่งยิ่งทำก็ยิ่งเหม็นตัวเอง



จนกระทั่งวันหนึ่งผมก็รู้ว่าขี้หมาอย่างผม จะหายเหม็นได้อย่างไร
ตอนนั้น ผมอายุ 29ผมทำหนังเรื่องหนึ่งสินค้าคือ ธนาคารเอเชียเรื่องราวก็คือเด็กเวรๆคนหนึ่งเลี้ยงปลาทองยิ่งเลี้ยง แม่ก็ยิ่งบ่นเลี้ยงทำไมปลาทอง เลี้ยงปลาทูดีกว่า มันยังจะกินได้การบ้านก็ไม่สนใจเวลากินข้าว เด็กคนนั้นก็เฝ้าดูแต่ปลาทองเมื่อเวลาผ่านไป ปลาทองก็เพิ่มปริมาณขึ้นเรื่อยๆแล้ววันหนึ่งเด็กคนนั้นก็เอาปลาทองที่มีอยู่ ออกขายเพื่อเอาเงินมาให้แม่



ครับ มันไม่ได้เป็นหนังที่ดีอะไรมากได้รางวัลหรือเปล่า ผมก็จำไม่ได้แต่ที่ผมจำได้แม่นก็คือเช้าวันหนึ่งผมดูรายการบ้านเลขที่5 ทางช่อง5พิธีกรสัมภาษณ์เด็กคนหนึ่งที่ทำเวบไซต์จนโด่งดังทำเงินได้มากมายโดยรายได้ทั้งหมด เด็กคนนั้นนำมามอบให้แม่พิธีกรถามว่า เขาได้แรงบันดาลใจมาจากอะไรเด็กคนนั้นตอบว่าเขาได้รับแรงบันดาลใจมาจากหนังปลาทองของธนาคารเอเชีย



ในวันนั้นเอง ผมภูมิใจมากและดีใจมากที่ดีใจไม่ใช่เพราะว่า ผมกลายร่างจากขี้หมา กลายเป็นทองเปล่าครับ อย่าเข้าใจผิดผมยังคงเป็นขี้หมาก้อนเล็กๆ เหม็นๆเหมือนเดิมแต่ผมรู้วิธีแล้วว่า จะทำอย่างไรให้ขี้หมาก้อนเล็กๆแห้งๆที่อยู่บนพื้นคอนกรีตอย่างผมนั้นหายเหม็น



วิธีการง่ายนิดเดียวเราก็แค่ย้ายขี้หมาก้อนนั้นไปวางบนสนามหญ้าแทนที่จะวางบนพื้นคอนกรีต



เมื่อขี้หมาอยู่บนสนามหญ้ามันจะเป็นมากกว่าขี้หมามันกลายเป็นปุ๋ย กลายเป็นสิ่งที่มีประโยชน์ให้กับสิ่งที่อยู่รอบๆตัวมันดินได้ประโยชน์ จุลินทรีย์ในดินได้ประโยชน์ต้นไม้ ต้นหญ้า ได้รีบผลประโยชน์และเมื่อเวลาผ่านไปขี้หมาก้อนเล็กๆก้อนนั้น ก็ได้ซึมซาบตัวมันเองเข้าไปในดินขี้หมาก้อนนั้นได้เปลี่ยนสภาพและเข้าไปอยู่ในทุกอณูของสิ่งที่อยู่รอบตัวมันขี้หมาก้อนนั้นหายเหม็น



ถ้าผมทำงานโฆษณาโดยมีจุดประสงค์เพื่อสร้างความร่ำรวยให้กับลูกค้าอย่างเดียวมันคงหยุดอยู่แค่…พื้นคอนกรีตแต่ถ้าผมทำโฆษณาเพื่อสร้างความมั่งคั่งให้กับลูกค้าอย่างยั่งยืนโดยคิดถึงผู้บริโภคเป็นหลักทำอย่างไรให้โฆษณามีส่วนร่วมกับสังคม คิดถึงสังคมนำเนื้อหาและปัญหาของสังคมมาตีแผ่ วิพากษ์วิจารณ์สร้างคำถามให้กับผู้บริโภคกระตุ้นให้คนทั้งหกสิบล้านคนทั่วประเทศได้คิด ได้มองตัวเองสร้างทัศนคติดีๆใหม่ๆ ให้กับผู้บริโภคไปพร้อมๆกับการขายของ



เมื่อนั้น การขายของจะไม่ใช่การขายของแบบเดิมๆอีกต่อไปมันจะเป็นการขาย ที่ซึมลึก เป็นมิตร เพื่อประโยชน์ เป็นเพื่อน จริงใจและถ้าคุณทำแบบบริสุทธิ์ใจสิ่งที่คุณจะได้คือ ผลกำไรที่ยั่งยืนมันอาจจะไม่ใช่แบรนด์ที่ทันสมัย ดูดีแต่มันจะเป็นแบรนด์ที่ผู้บริโภครัก



ครับ ทุกวันนี้ผมยังคงเป็นขี้หมาเราทั้งหมดก็เป็นขี้หมาลูกค้าหรือเจ้าของสินค้าก็เป็นขี้หมาเราอยู่ในธุรกิจขี้หมาเราอยู่ในโลกทุนนิยมขี้หมาๆ
แต่ขี้หมามีอยู่ 2 ประเภทแบบเหม็นกับไม่เหม็น


http://blog.positioningmag.com/blogs/exclusiveclips/archive/2006/07/12/TorPheno.aspx

คนจำนวนมากไปไม่ถึงความฝัน

มิใช่เพราะพวกเค้าอ่อนด้อยกว่าคนอื่น

หากเพราะพวกเค้าทิ้งความอดทนไว้กลางทางต่างหาก

(วินทร์ เลียววาริน)

ประสบการณ์

เพิ่งเข้าใจคำว่า อายุกับประสบการณ์
เมื่ออายุเพิ่มขึ้น แม้เพียงปีเดียว
พบเจอ มองเห็นสิ่งเดิมๆ
แต่มันไม่เหมือนเดิมเลยสักนิดเดียว
สิ่งที่มองยังไงก็ไม่เคยเข้าใจ
อย่างสิ้นเชิง
เมื่อเวลาผ่านไป
ก็เข้าใจขึ้นมาได้ ซะอย่างงั้น

wE.lOVE.aNIMALS




picture by Miss Beatrix Potter
...so cute, isn't it..


หากอยากเห็นพื้นแผ่นดินสดใส

แต่ไม่ยอมลอยเรือข้ามไป

ปล่อยเรือไว้อย่างนั้น

แล้ว อีกเมื่อไรจะถึงฝั่งฝัน

ต้องขอไปตามใจซักวัน

ออกตามฝันซักที

มีใครเคยบอกไว้ ว่า อย่า อยู่ อย่าง อยาก

เลือกแล้ว ต้องลองให้รู้แม้คลื่นลมจะแรง

จะขอนั่งเรือไปสู่ตรงโน้น ให้รู้ ไป

ในบางครั้ง มันต้องเสี่ยง

แม้รู้ ว่ามีเพียงเศษเสี้ยวที่จะสมหวัง

แต่หาก เสียงหัวใจร้องดัง

เกิดมามีเพียงหนึ่งครั้ง

ลองใช้ครั้งหนึ่งกับฝัน

ให้มันได้รู้

(เนื้อเพลง อย่า อยู่ อย่าง อยาก, P2Warship)

ผ่านไปอีกวันหนึ่ง

วันนี้ทำได้อีกอย่าง
คือ ทำให้น้องๆ ได้กล้าแสดงออก
ได้พูด ได้แสดงสิ่งที่คิดออกมา
บางคนไม่ค่อยกล้าพูด
ก็เหมือนจะกล้าขึ้น

ดีใจดีใจ

happy feet


แค่ในวันๆนึง มีใครสักคนสองคน มองเห็นคุณค่าความสำคัญของธรรมชาติขึ้นมาบ้าง แค่นี้ก็พอแล้วแหละ

...เป็นคำพูดจากพี่ยุทธ พี่ที่ทำงานด้วยกัน ที่ทำให้เราได้คิดถึงความสำคัญของการตั้งเป้าหมายเล็กๆ และพยายามทำมันให้สำเร็จ หลังจากที่เฝ้าครุ่นคิดหาคำตอบว่าสิ่งที่เราพยายามทำอยู่ มันจะก่อให้เกิดผลได้จริง หรือเป็นสิ่งมีแต่หลักการแต่จับต้องไม่ได้กันแน่


วันนี้น้องๆได้มาเรียนรู้อย่างสนุกและมีความสุข กลับไปคงจะจำได้และรู้สึกนึกชอบ นึกรัก ปู ปลา กุ้ง หอย ต้นไม้ หาดโคลน ขึ้นมาบ้าง เราก็รู้สึกเป็นสุขที่ทำให้สิ่งเหล่านี้ได้ผ่านเข้ามาในชีวิตน้องๆ ให้ได้สัมผัสมันบ้าง

...พูดแบบเว่อๆ ตอนนี้คิดว่า พอจะเห็นภาพ คำว่าการอนุรักษ์อย่างยั่งยืนด้วยการศึกษา ขึ้นมาเลาๆ

อิอิ




เพียงเริ่มงานแค่ไม่กี่วัน

วันนี้ เราก็ได้พาน้องๆ ออกไปดูที่หาดอีกครั้ง

แต่วันนี้ ..ไม่เหมือนทุกครั้ง

วันนี้ เราเจอปูตัวเล็กๆนอนตายกองๆกันเยอะมากๆ

คราบน้ำมันถูกพัดพามาติดที่ฝั่งเต็มไปหมด

โคลนขึ้นสูงและเริ่มส่งกลิ่นเหม็น

เป็นอะไรที่น่าตกใจเป็นอย่างมากอย่างจริงจัง

เกิดอะไรขึ้นฟระเนี่ย


ได้ยินกันมาว่าเรือน้ำมันล่มแถวๆระยอง

น้ำมันเลยลอยมาที่บางปูนี่

ถ้าข่าวนี้เป็นจริง และมันลอยมาตั้งไกล

ยังส่งผลมากขนาดนี้

แล้วอะไรจะเหลืออยู่ไหว..บ้างเนี่ย
โห